PUBLICYSTYKA

         Jednym, a może najważniejszym ze sposobów rozwiązywania konfliktów  między ludźmi jest dialog. Dialog to nic innego jak tylko rozmowa dwu lub więcej osób. Niby rzecz bardzo prosto. A jednak... Umiejętność prowadzenia dobrej rozmowy mimo, iż jest jedną
z najważniejszych dróg poszukiwania porozumienia, to jednak nastręcza wiele trudności. Dlaczego tak jest?

      Dialog stanowi wędrówkę będącą poszukiwaniem wspólnego kierunku, wspólnego celu. Żeby ją jednak rozpocząć  potrzeba dobrej woli obydwu stron. Niezbędne jest również spotkanie, które tak naprawdę wymaga zatrzymania się
i dostrzeżenia drugiej strony, drugiego człowieka. Aby autentycznie spotkać się z drugim człowiekiem muszę uznać jego samego za wartość. Punktem wyjścia do rozmowy nie mogą być spostrzeżenia typu; jesteś głupszy ode mnie, , gorszy czy bardziej nieuczciwy.. Przy takich założeniach trudno będzie nawiązać dialog. Dialog to droga poszukiwania prawdy. Ogromną przeszkodę na tej drodze stanowi przekonanie
o posiadaniu monopolu na prawdę. Nieważne o czym rozmawiamy, ale dość często staramy się , aby ,,moje było nas wierzchu''. Udowadnianie swojej racji, jako jedynej i najwłaściwszej zakłóca przebieg dobrego dialogu.

 Aby nasz dialog był skuteczny ważne jest, aby panował w nim pewien porządek. Istotne są trzy etapy, które należy uwzględnić w przebiegu dialogu.

        Na początku rozmowy ważne jest ustalenie podstawowych faktów.  Pozwalają one na w miarę obiektywny ogląd przedmiotu sporu. Mówienie o konkretach, faktach i podawanie konkretnych przykładów sformułowań czy zachowań  korzystnie wpływa na obniżenie emocji. Emocje w przypadku konfliktu w znacznym stopniu deformują postrzeganie sprawy.  Zbieranie faktów, przy założeniu uczciwości obu stron, przybliża je w kierunku współpracy.

Fakty z kolei pomagają w tworzeniu zasadniczego obrazu problemu- jego centrum.   Jeśli uda nam się osiągnąć ten etap możemy przejść do przedstawienia opinii.  Opinie, aczkolwiek subiektywne, przedstawiają punkt widzenia każdej ze stron.

Trudny to etap, kiedy należy oddzielić opinie od faktów, jednak sprzyja on  wyjaśnieniu wzajemnych stanowisk. Opinie charakteryzuje to, że każda ze stron ma z reguły odmienną. Przyznanie sobie prawa do odmienności  i posiadania różnych zdań może być konstruktywnym elementem przebiegu rozmowy.

  Końcowym etapem dialogu nakierowanego na rozwiązanie problemu jest wspólne poszukiwanie rozwiązań. Dobrze jest kiedy każda ze stron ma kilka propozycji. Procedura taka wymaga otwartości na drugiego człowieka, na każdym etapie. Otworzyć się na drugiego człowieka to głównie oznacza: uważnie go słuchać. Dialog jako sposób rozwiązywania problemów wymaga pokory. Pokora to nic innego jak obdarzanie szacunkiem drugą osobę i siebie również, to zgodność z prawdą, to umiejętność przyznania się do błędów, a jednocześnie nie przypisywanie swoim poglądom jedynie słusznej racji. Niestety na wiele rzeczy patrzymy jednostronnie poprzez jedynie własne, subiektywne racje. Właśnie spojrzenie na problemy poprzez okulary drugiej strony, poprzez choćby tylko minimalną dozę empatii, wymaga od nas pokory.

Czy to zadanie jest aż  takie trudne?  Warto je sobie zadawać i to dość często.

Poszukiwanie takiej prawdy wymaga odwagi oraz zachowania pewnego dystansu do swoich i innych ludzi niedoskonałości. Starajmy się więc nikogo nie odrzucać, nie poniżać , a jednocześnie nie potępiać. W każdym z nas tkwią ogromne pokłady dobra, choć nie zawsze w pełni zdajemy sobie z tego sprawę. Starajmy się rozmawiać z innymi ludźmi z szacunkiem, nie odrzucajmy ich i nie gardźmy nimi.

 O ile natomiast  dojdzie do sytuacji konfliktowej dajmy sobie i drugiej stronie szansę.

 Usiądźmy do rozmowy pamiętając o tym, ze dobry dialog to poszukiwanie wspólnego kierunku, wspólnego celu. Nie zapominajmy o takim sposobie rozwiązania trudnych spraw z dzieckiem, małżonkiem, kolegą z pracy oraz petentem, klientem.